It is a universal phenomenon that has been affecting human life since the earliest days of history. A mass journey for hope to escape war, violence, drought, famine, economic and political problems…
Even though people leave their places and move to other geographies with the intention of seeking better living conditions, what they usually encounter in unknown lands they have never set foot in is far from what they are looking for: pain, longing, separation, tears, grief and even not being able to see, return or meet again.
Migration, which is the most important current common problem of the world in terms of economic, sociological, human rights, law and politics, is discussed within the scope of the exhibition with the aim of raising social awareness. Art objects representing individuals were represented as victims of a social migration. In the struggle of the community traveling in an unfamiliar geography, there is tiredness, loneliness, wasting and weariness. However, sometimes in this journey to hope, the feeling of loyalty, solidarity and search for hope is tried to be explained.
The ceramic installation and video exhibition with the theme of “MIGRATION”, which was showcased in the virtual environment, is the product of a two-year work that has continued since 2020.Installations and shootings were made in different venues, specifically in Tuz Lake, Kovada National Park, Beytepe Forest, Demre Taşdibi and Sülüklü Beaches. In this journey story, it is aimed to present a sad journey where human beings search for a safe place to go. While the frames selected from thousands of photographs were presented to the viewer’ attention; it was desired to confront the viewer with the migration as a phenomenon.
Within the scope of the study, the forms produced as ceramic forms in four different sizes were glazed and fired with the Raku firing technique, one of the traditional ceramic firing techniques, and met with the audience in selected locations.This temporary road process was later documented with photographs and video films, and the audience, who would not be able to experience the whole process, were urged to experience a glimpse where only a moment could be felt. The sequences, which appear in the work sometimes as sequential and sometimes as stacks, are completely shaped according to the spirit and atmosphere of the space, and the relationship between time, space, geography, movement and volume is reflected to the viewer
GÖÇ…
Tarihin en eski günlerinden beri insan hayatını etkileyen evrensel bir olgu. Savaş, şiddet, kuraklık, kıtlık, ekonomik ve siyasi sorunlardan kaçmak için umuda kitlesel bir yolculuk…
İnsanların bulundukları yerlerden ayrılarak başka coğrafyalara hareketleri daha iyi yaşam şartlarını arama niyetiyle olsa da daha önce hiç ayak basmadıkları bilinmez diyarlarda genelde karşılaştıkları aradıklarından çok uzaktır: Acı, özlem, ayrılık, gözyaşı, keder ve hatta bir daha görememe, dönememe ve buluşamamadır.
Dünyanın ekonomik, sosyolojik, insan hakları, hukuk ve siyaset açısından en önemli güncel ortak sorunu olan göç, sergi kapsamında toplumsal farkındalık oluşturma amacıyla ele alınmıştır. Bireyleri temsil eden sanat objeleri toplumsal bir göçün mağduru olarak temsil edilmiştir. Bilmedikleri bir coğrafyada yol kateden topluluğun yaşadığı mücadelede kimi zaman yorgunluk, yalnızlık, savrulmuşluk, bezginlik varken kimi zamanda sadakat, dayanışma ve arayış gibi kavramlarla beraber umuda yolculuk anlatılmaya çalışılmıştır.
Sanal ortamda görücüye çıkan “GÖÇ” temalı seramik enstalasyon ve video sergisi 2020 yılından bugüne yaklaşık iki yıl, Tuz Gölü, Kovada Milli Parkı, Beytepe Ormanı, Demre Taşdibi ve Sülüklü Sahillerinde olmak üzere farklı mekanları dolaşırken yersiz yurtsuz kavramı ile deneyimlenen yolculuk hikayesinde insanoğlunun gidecek yer aradığı hüzünlü bir yolculuk anlatılmak istenmiştir. Çekilen binlerce fotoğraf arasından seçilen kareler izleyiciye sunulurken güncel bir kavram olan göç teması ile izleyici bir anlık da olsa yüzleştirilmek istenmiştir.
Çalışma kapsamında dört farklı boyda seramik olarak üretilen formlar, geleneksel seramik pişirim tekniklerinden Raku pişirim tekniği ile sırlanarak pişirilerek seçilmiş mekanlarda tıpkı bir kervan gibi yolculuğa başlamıştır. Bu geçici yol süreci daha sonra fotoğraflar ve video filmlerle belgelenerek, sürecin tamamını deneyimleyemeyecek izleyiciye sadece bir an’ın hissedilebileceği bir süreç yaşatılmak istenmiştir. Çalışmada kimi zaman sıralı, kimi zaman yığınlar şeklinde karşımıza çıkan dizilimler tamamen mekânın ruhuna ve atmosferine göre şekillenmekte olup, zaman, uzam, coğrafya, hareket ve hacim arasındaki ilişki izleyiciye yansıtılmaktadır.
